شاید در نگاه اول ظاهر ساختمان‌های قدیمی چندان متناسب با معماری مدرن شهرهای بزرگ نباشد، ولی بناهای تاریخی جزئی از دارایی شهرها هستند که باید از آن‌ها محافظت شود. تالارهای عمومی و دولتی شهری یا خانه‌های باشکوه قدیمی نشانه‌های هویت شهر و مردم آن هستند. دیدن آن‌ها خاطره‌انگیز است و احساسات قوی برمی‌انگیزد. از سویی چنین ساختمان‌هایی می‌توانند وسیله‌ی توسعه‌ی گردشگری باشند.
با این‌که ابنیه‌ی تاریخی همچون گنجینه‌ی شهرها محسوب می‌شوند ولی در مصرف انرژی و هزینه‌های آن ممکن است مانند چاهی بی‌انتها باشند. در این بناها مصرف انرژی به‌دلیل وجود تجهیزات کهنه و زیرساخت‌های فرسوده به‌نسبت ساختمان‌های مدرن بسیار بیشتر است.
حفاظت و نگه‌داری از این ساختمان‌ها معمولا چالش بزرگ شهرداری‌ها است. از سوی در بسیاری موارد کارکنان شهرداری با این موضوع آشنا نیستند. در چنین وضعیتی وجود آن‌ها در عمل جز هزینه برای شهرداری ثمری ندارد و به همین دلایل نیز سرانجام ترجیح می‌دهند آن‌ها را به‌جای تعمیر و بازسازی رها کنند تا بی‌استفاده و متروک بمانند.
شهرداری‌ها برای نگه‌داری و نوسازی بناهای تاریخی با چالش‌های بسیاری مواجهند. 3 چالش اصلی در این کار عبارت‌اند از:
هزینه‌ی تعمیر و نگه‌داری با بالا رفتن سن ساختمان افزایش می‌یابد: هزینه‌ی تعمیر و نگه‌داری ساختمانی به‌ارزش 10 میلیون دلار در طول عمر استفاده‌اش معمولا نزدیک به 40 میلیون دلار است. این برای ساختمان‌هایی که به‌عنوان بناهای تاریخی شناخته می‌شوند بسیار بیشتر است. هرچه بنا قدیمی‌تر و بزرگ‌تر باشد مشکلات بیشتری نیز خواهد داشت.
به‌ندرت بناهای تاریخی بازده مصرف انرژی مطلوبی دارند: معمولا بودجه‌ی هنگفتی صرف مصرف زیرساخت‌های قدیمی بناهای تاریخی می‌شود. روشنایی قدیمی و عتیقه، پنجره‌های سنتی تک‌جداره، طراحی معماری منحصربه‌فرد، سیستم‌های تهویه‌ی مطبوع قدیمی، سیستم گرمایش پرمصرف، همگی این‌ها صورت‌حساب‌های گران انرژی را به‌دست شهرداری‌ها می‌دهد.
نوسازی بناهای تاریخی و بهنیه کردن زیرساخت آن‌ها فرآیند پیچیده و هزینه‌ی گزافی دارد: فرآیند نوسازی در ساختمان بستگی مستقیم به قدمت آن دارد. هرچه قدمت بیشتر شود هزینه‌ها نیز افزایش می‌یابد. هنگام بهسازی چنین ساختمان‌هایی اغلب مشکلات زیرساختی غیر قابل پیش‌بینی و بسیاری پیش می‌آید. بدین ترتیب فرآیند نوسازی آن‌ها نسبت به نوسازی ساختمان‌های جدید طولانی‌تر است. از سویی برای کار روی بناهای تاریخی مراجع تصمیم‌گیرنده‌ی زیادی وارد می‌شوند؛ مانند سازمان‌های دولتی، نهادهای مرتبط با میراث فرهنگی، حتی برخی از شهروندان علاقه‌مند. این مسئله نیز فرآیند تصمیم‌گیری را پیچیده و زمان آن را طولانی میکند.
با وجود هرآنچه که گفتیم و چالش‌هایی که در نگه‌داری و بهسازی بناهای تاریخی جلوی پای شهرداری‌ها است، نمونه‌های بسیاری وجود دارد که تلاش شده با صرف کمترین هزینه کارآیی ساختمان حفظ شود.
اشنایدر الکتریک راهنمای رایگانی را برای بررسی راهبردهای مناسب در نوسازی بناهای تاریخی منتشر کرده که از لینک زیر دانلود می‌شود.
Guide to Modernizing Historic Buildings
درج دیدگاه