در گذشته، ساخت مرکز داده و زیرساخت حفاظتی برای مرکز داده و اتاق های IT یک پروژه تک مرحله بود که در ابتدا و بر مبنای یک سری آگاهی های مبهم انجام می گرفت. حدس هایی که در 5 سال آینده یا بیشتر، چه اتفاقاتی در روند گسترش و توسعه IT خواهد افتاد. معمولا این روش منجر به ایجاد زیرساخت های بیش از نیاز و یا عدم توازن استفاده از منابع موجود در مرکز داده می شد.
شاید این نوع رفتار ناشی از یک نگاه “بودجه محور صرف” بوده که می پنداشته “در ابتدا هرآنچه که قابل خرید است را می بایست خرید”. اما با ظهور سیستم های ماژولار قدرت و سرمایش، نحوه نگرش یک بار برای همیشه کنار گذاشته شده است و نگاه “پرداخت در ازای پیشرفت” به فرایند ساخت و توسعه مرکز داده وجود دارد.
از طرف دیگر با افزایش ضرورت و تقاضا کسب و کارهای مختلف به فعالیت در فضای مجازی، رک های IT به تدریج به جای سرورها به عنوان یکی از واحدهای حیاتی سازمان ها در نظر گرفته شده است. امروزه رک ها، واحدهای اصلی در مراکز داده می باشند. رک ها جایگاه سرورها و تجهیزات VMهای مربوط به آنها می باشد.
در مراکز داده بسیار بزرگ اوضاع تا حدی فرق کرده است. تجهیزات IT در مجموعه بزرگتری به نسبت رک ها جمع آوری شده اند. این واحدهای بزرگتر در اصطلاح پاد نامیده می شوند. در حقیقت پادها متشکل از رک ها می باشند.
این پادهای مستقل می توانند در کنار یکدیگر مستقر شده و معمولا برخی منابع مانند سیستم های محفظه ای هوا، PDU ، سویچ های شبکه و . .. را با یکدیگر به اشتراک می گذارند. در صورت نیاز به افزایش توان مجموعه پادهای بیشتری اضافه میگردند. از این جهت پادها شبیه به ماژولهای IT می باشند. نکته ای که در اینجا وجود دارد برخلاف رک های استاندارد 19 اینچی، پادهای داری یک استاندارد مشخص صنعتی نمی باشند.
اشنایدر الکتریک در گزارش 260 ” معماری پادهای IT در مرکز داده” سطح استاندارد بالایی را پیشنهاد داده است که به کمک آن می توان نیازمندیهای پاد های IT را تعریف و طراحی نمود.
این گزارش در اینجا قابل دانلود می باشد.
درج دیدگاه