زیرساخت فیزیکی مرکز داده (DCPI)

موضوع زیرساخت فیزیکی مرکز داده بیشتر دربارهٔ بخش برق‌رسانی و سرمایش تاسیسات است.

هزینه سرمایه‌ای بخش برق و سرمایش مرکزداده بسیار سنگین است. تغییر و توسعه همچنین تعمیر و نگهداری این بخش در طراحی سنتی کار دشوار و گرانی است. این کار خطر ازکارافتادگی تاسیسات را نیز در پی دارد. با این وضعیت طراحان اغلب ناچارند عمر زیرساخت فیزیکی را به‌اندازهٔ چرخه عمر خود تاسیسات در نظر بگیرند. این ضرورت موجب می‌شود زیرساخت را مطابق با الزامات دورنمای توسعه و بیشینهٔ استفاده از تاسیسات طراحی کنند. (برآورد بیشتر از نیاز)

با این وضع از یک سو ممکن است بخش فاوا کم‌کم و متناسب با نیاز توسعه یابد. اگر چنین باشد، در طول چرخهٔ عمر مرکزداده برای هزینه سرمایه‌ای زیرساخت و برای هزینه عملیاتی آن پول بسیاری صرف می‌شود؛ در حالی که تا مدت‌ها بخشی از آن بی‌استفاده می‌ماند. 

از سوی دیگر ممکن است بخش فاوا به‌سرعت به‌روز شود. فناوری‌های جدید فاوا به برق و سرمایش بیشتری نیاز دارند. ازاین‌رو زیرساخت به‌تدریج در پشتیبانی از به‌روزرسانی بخش فاوا به‌کاستی‌هایی دچار می‌شود. رفع این کاستی‌ها ممکن است به‌سادگی عملی نباشد و خود هزینه زیادی را تحمیل کند.

می‌توان پیش از ساختن تاسیسات از این مشکلات پیش‌گیری کرد. همچنین می‌توان این مشکلات را در مراکزدادهٔ درحال‌کار برطرف ساخت. مقالاتی که در این مجموعه می‌خوانید به زیرساخت فیزیکی مرکز داده و بهینه‌سازی و رفع دشواری‌های آن می‌پردازند.

(در متن اصلی مطالب این سایت «Data Center» یا «دیتا سنتر» با ترجمهٔ «مرکزداده» و به‌شکل سرهم نوشته می‌شود (جمع آن مراکزداده). «مرکز داده» همان «مرکز ذخیرهٔ داده» است که تنها یکی از کاربردهای مرکزداده به‌شمار می‌رود.)