مرکزداده Green House Data ـ[1]

 آنچه می‌خوانید

مرکزداده Green House Data در شهر شایان در ایالت وایومینگ از مراکزداده پیشرو است. این تاسیسات برق خود را از نیروگاهی در فاصلهٔ ۲۶۱ کیلومتری تامین می‌کند؛ آن‌هم نه مستقیم، بلکه از شرکت دیگری که در جای دیگر است. کل برق مصرفی این مرکز داده از نیروگاه‌های پاک و تجدیدپذیر بادی است. در سرمایش آن از دستگاه‌ها و روش‌های بهینه استفاده کرده‌اند تا بهره‌وری (PUE) بیشتری به دست آورند. سبز بودن را حتی برای سیستم اطفای حریق نیز در نظر گرفته‌اند. این تاسیسات را بدون کف کاذب و ماژولار ساخته‌اند. 

آشنایی با مرکزدادهٔ فیس‌بوک

تصویر: مرکزدادهٔ Green House Data در شهر شایان در ایالت وایومینگ

می‌گویند: «همه می‌دانند که باد مستقیم نمی‌وزد»؛ مرکزدادهٔ Green House Data نیز مجبور شد برای مرکز اشتراک مکانی ۸۵۰ کیلوواتی خودش، راه غیرمستقیمی برای استفاده از نیروی باد انتخاب کند.

این مرکزدادهٔ ۶۹۷ متر مربعی در مرکز ایالت وایومینگ و در سرزمینی ساخته شده است که با داشتن دشت‌های مرتفع و وزش بادهای پیوسته، از بادخیزترین مناطق آمریکا است. بر اساس گزارش «انجمن انرژی بادی آمریکا»، ایالت وایومینگ در اواخر سال ۲۰۱۲ یک نیروگاه بادی [2] ۱٬۴۰۰ مگاواتی برای تولید برق راه‌اندازی کرده است و پروژه‌هایی را نیز با ظرفیت بیش از ۵٬۷۰۰ مگاوات در درست اقدام دارد.

با وجود چنین شرایط مناسبی که در منطقه وجود دارد، مرکزدادهٔ Green House Data در مِلک خودش نیروگاه بادی ندارد. حتی برق را از نیروگاه‌های بادی نزدیکی نیز نمی‌گیرد. بلکه از نیروگاهی در فاصلهٔ ۲۶۱ کیلومتری تامین می‌کند؛ آن‌هم نه مستقیم، بلکه از شرکتی که در شهر بولدر در ایالت کلرادو است. کار بدین شکل انجام می‌شود که Green House Data از یک سو اعتبارات انرژی تجدیدپذیر از آن شرکت می‌خرد، از سوی دیگر آن شرکت از نیروگاه‌های بادی شهر شایان انرژی بادی می‌خرد.

مرکزداده Green House Data برای کم‌کردن مصرف برق از روش‌هایی همچون مجازی‌سازی، واحد‌های تهویهٔ با بهره‌وری بسیار خوب، سرمایش هوامحور و دالان‌های گرم بسته بهره می‌گیرد.

اکنون «شان میلز» (Shawn Mills) موسس و رئیس Green House Data برای‌مان از دلایل استفاده از راهکار غیرمستقیم تامین انرژیِ تجدیدپذیر و نیز سایر راهبردهایی که شرکت او برای سبز بودن محیط سرور به‌کار می‌گیرد سخن می‌گوید.

مشخصات تاسیسات: 

• نام سازمان: مرکزدادهٔ Green House Data
• مکان: آمریکا، ایالت وایومینگ، شایان (Cheyenne)
• شروع‌به‌کار: دی ۱۳۸۷
• ویژگی‌های چشمگیر: کل برق مصرفی مرکزداده از نیروگاه‌های بادی
• مدت زمان طراحی و ساخت: ۱۲ ماه
• مساحت: جمعا ۸۸۳ متر مربع، شامل حدود ۶۹۷ متر مربع سالن
• برق: ۱ مگاوات
•  ظرفیت برق قابل استفاده فاوا: ۸۵۰ کیلووات
• رتبه‌بندی: کلاس سه (Tier 3)
• تعداد رک‌ها: ۲۰۰ رک
• ظرفیت برق: به‌طور متوسط ۴٫۲۵ کیلووات در هر رک، حداکثر ۱۲٫۵ کیلووات
• زیرساخت: در سقف
• بار سازه‌ای: نامعلوم
• سیستم اطفای حریق: Novec 1230 ـ[3]

متن مصاحبه

الگر: بیایید گفت‌وگو را با پیش‌زمینهٔ تاسیسات آغاز کنیم. چه‌چیزی شما را ترغیب کرد که مرکزدادهٔ خود را در وایومینگ بسازید؟

میلز: در سال ۲۰۰۷ بود که من و یکی از دوستان خوبم، در وایومینگ در جکسون‌هول نشسته بودیم و دراین‌باره گفت‌وگو می‌کردیم که چرا در این ایالت حتی یک مرکزداده هم نیست. سپس بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که وایومینگ کاملا این قابلیت را دارد که مرکزدادهٔ چندکاربره و پرظرفیتی را در خود جای بدهد؛ اما با یک مدل تجاری که در این ایالت منحصربه‌فرد باشد. در اینجا بود که ابتکار بهره‌گرفتن از منابع باد وایومینگ به ذهنم رسید. سپس این موضوع مرا هدایت کرد که دربارهٔ شیوه‌های بهره‌وری مرکزداده، علاوه بر جنبهٔ سازگار بودن با محیط زیست، از نظر بهره‌وری هزینه‌ای نیز تحقیق کنم.

سرانجام شهر شایان را انتخاب کردیم که قرار بود سه یا چهار نیروگاه بادی نسبتا بزرگ در آن بسازند. همچنین نزدیک‌بودن آن به شهر دنور (Denver) مرکز ایالت کلرادو نیز برای ما مزیت بزرگی بود.

الگر: طراحی و ساخت این مرکزداده چقدر طول کشید؟

میلز: ما ساختمان‌مان را تا حد زیادی ماژولار ساختیم. دوست داشتیم کارآفرین بشویم و علاقه داشتیم که این مرکزداده را بسازیم؛ در این حال در وضعیتی که نمی‌دانستیم میزان تقاضا چقدر خواهد بود، تصمیم گرفتیم آن را ماژولار بسازیم.

مساحت ساختمان ما ۸۸۳ متر مربع است. برای شروع، اولین واحد اختصاصی‌مان را با مساحت ۹۳ متر مربع ساختیم و از آن‌وقت به بعد آن را با اضافه‌کردن ماژول‌ها گسترش دادیم. اکنون نیز در کار راه‌اندازی یک سوئیت اختصاصی ۲۷۹ متر مربعی هستیم.

الگر: تاسیسات شما بدون کف کاذب است. آیا این دلیل خاصی دارد؟

میلز: این مرکزداده در بنایی برپا شده که از قبل بوده است. ما ساختمان را برای این کار بازسازی کرده‌ایم. ارتفاع طبقات در این ساختمان به‌اندازه کافی بلند نبود که بتوانیم در آن کف کاذب به‌کار ببریم. اما توانستیم طرح ویژه‌ای در آن اجرا کنیم که فقط از نظر چیدمان کف تا حدی منحصربه‌فرد است. این چیدمان به ما امکان داد که از تجهیزات و دالان هوای گرم سقفی بهره بگیریم.

الگر: بیشتر شهرت شرکت شما به‌دلیل استفاده از انرژی پاک و تجدیدپذیر است و حتی در نام شرکت‌تان واژه «سبز» (Green) هست. تعریف شما از سبز بودن و به‌ویژه مرکزدادهٔ سبز چیست؟

میلز: این چیز جالبی است؛ چون خیلی‌ها می‌پرسند این موضوع سبز بودن‌تان چیست؟ به هر حال ما از دیدگاه خودمان مرکزدادهٔ سبزی هستیم؛ چون همهٔ انرژی ما از بادی که در منطقه می‌وزد به دست می‌آید.

حقیقت تلخ دربارهٔ استفاده از انرژی تجدیدپذیر این است که در بیشتر مواقع نمی‌شود مرکزدادهٔ شما دقیقا در کنار نیروگاه بادی باشد تا بتوانید از برقِ با قیمت مناسب بهره‌مند شوید. به همین دلیل ما به‌ناچار از نیروگاه‌های بادی فوق توزیع [4] بهره گرفتیم تا قیمت برق برای بازار مرکزداده مناسب باشد. نمی‌توانستیم از پس هزینهٔ تولید برقی که در نیروگاه بادی درون سایت مرکزداده می‌ساختیم بربیاییم؛ چون ۳ برابر هزینهٔ خرید برق از نیروگاه‌های فوق توزیع درمی‌آمد.

بدین ترتیب ما متعهد شدیم که هم‌اکنون بخشی از انرژی بادی خود را از شرکت برق منطقه‌ای تامین کنیم؛ سپس پی‌درپی آن را توسعه بدهیم تا جایی که ۱۰۰ درصد از آن انرژی تجدیدپذیر بشود و برچسب انرژی سبز [5] داشته باشد. این یکی از مولفه‌های سبز بودن است.

شاید از آن مهم‌تر همان چیزی است که به مشتریان‌مان نیز می‌گوییم؛ اینکه سبزترین برق برقی است که اصلا مصرف نشده است! بهره‌وری سرمایش در مرکزدادهٔ ما شاید حدود ۹۰ درصد از سایر مراکزداده بیشتر است. ما برای به‌دست‌آوردن این میزان از بهره‌وری، تقریبا ۳۶۵ روز در سال برای سرمایش تاسیسات از هوای آزاد منطقهٔ وایومینگ بهره می‌گیریم.

الگر: روشن است می‌خواستید مرکزدادهٔ سبز داشته باشید. در کدام مرحله از فرایند طراحی تصمیم گرفتید که برق خود را از انرژی باد به دست آورید؟ آیا به این دلیل بود که مرکزداده را در وایومینگ می‌ساختید و استفاده از گزینهٔ انرژی باد در این منطقه بدیهی به نظر می‌رسید؟

میلز: بررسی‌های زیادی دربارهٔ مهیاکردن انرژی با بهره‌گرفتن از انواع روش‌های خورشیدی و زمین‌گرمایی و بادی انجام دادیم. سرانجام به این نتیجه رسیدیم که تولید ۱ کیلووات‌ساعت انرژی، با استفاده از باد ارزان‌تر از سایر روش‌ها است. به همین دلیل هم این روش را انتخاب کردیم.

ما برق را در محل تولید نمی‌کنیم (on-site). انرژی بادی را انتخاب کردیم، زیرا می‌خواستیم بیشترین میزان صرفه‌جویی ممکن را برای مشتریان به دست بیاوریم. حسابش این‌طوری است که استفاده از انرژی بادی در مقایسه با روش‌های معمولی، مصرف کل انرژی را ۴۰ درصد کاهش می‌دهد؛ اما از سوی دیگر قیمتش حدود ۱۰ درصد گران‌تر از برق معمولی است. این تفاوت خالص ۳۰ درصدی را ما با مشتریان‌مان شریک می‌شویم تا هم خدمات مرکزداده‌ای خوب داده باشیم و هم کارمان «سبز» و سازگار با محیط زیست باشد. مصرف برق در عملیات مرکزداده یکی از پرهزینه‌ترین چیزها است.

تصویر: ردیف سخت‌افزارها در محیط سرور مرکزداده Green House Data 

الگر: اگر کسی بخواهد برق مرکزداده‌اش را از انرژی تجدیدپذیر به‌دست بیاورد، اما ممکن نباشد که آن را در سایت خودش تولید کند، چه‌کار باید بکند؟ برای دستیابی به این هدف، به‌جای تامین‌کردن برق از شرکت‌های محلی، چه فرایندی را باید طی کند؟

میلز: ما با شرکت برق منطقه‌ای‌مان دراین‌باره صحبت کردیم که چگونه می‌توانیم از سرمایه‌گذاری آن‌ها در انرژی بادی استفاده کنیم. بدین ترتیب سرنخ این فرایند از شرکت برق منطقه‌ای و همکاری با آن‌ها است. اینکه بفهمیم آیا آن‌ها در سیستم «مدیریت حساب مشتری» خودشان، امکان ایجاد حساب برای مصرف انرژی تولیدشده در نیروگاه بادی دارند یا خیر. پس از این کار، ما برای خرید اعتبارات انرژی بادیِ تجدیدپذیر با شرکت Renewable Choice در شهر بولدر ایالت کلرادو قرارداد بستیم. این شرکت در واقع انرژی بادی را از سایر نیروگاه‌های وایومینگ می‌خرد؛ به‌ویژه از نیروگاه‌هایی که درست نزدیک مرکزدادهٔ ما هستند ولی ما نمی‌توانیم مستقیم از آن‌ها استفاده بکنیم.

الگر: آیا مهم‌ترین مشکلی که مانع می‌شود بتوانید از نیروگاه بادیِ منطقهٔ خودتان بهره بگیرید، مشکل هزینه است؟

میلز: بله قطعا مربوط به هزینه می‌شود. در واقع اگر دقت کنید می‌بینید که هر کیلووات‌ساعت آن تاثیر دارد. تولید این برق در خود سایت برای من پرهزینه است و مثلا در حدود ۴۰ سنت بر کیلووات‌ساعت درمی‌آید که بسیار گران است. در حالی که قیمتش دقیقا در آن سوی شهر و از طریق شبکهٔ فوق توزیع، در حدود ۴ سنت بر کیلووات‌ساعت است.

الگر: برخی میان خرید اعتبارات انرژی تجدیدپذیر و استفاده از انرژی تجدیدپذیر تولیدی در سایت خودشان فرق می‌گذارند. به‌نظر شما استفاده از اعتبارات، سازگاری کمتری با محیط زیست دارد؟

میلز: نظر من این است که در مدل برون‌سپاری شده، هیچ‌کس نمی‌خواهد برای مرکزداده‌ای هزینه کند که در سایت خودش برق تولید می‌کند؛ برخلاف شرکت‌هایی که در مرکزدادهٔ درون‌سازمانی خود، به‌دلایل شخصی چنین سیستمی را اجرا می‌کنند. در بازار اشتراک مکانی، مخارج روزافزون نیروگاه برقی که در خود مرکزداده باشد، حتی با چنین بهره‌وری انرژی که مرکزدادهٔ ما دارد، هنوز هم توجیه‌پذیر نیست. من گمان نمی‌کنم بتوان در بازار برای آن جایگاه مناسبی پیدا کرد.

الگر: دربارهٔ ویژگی‌های بهره‌وری انرژی در این مرکزداده بگویید. تا جایی که می‌دانم از دستگاه‌های تهویهٔ شرکت Coolerado ـ[6] بهره گرفته‌اید.

میلز: دستگاه‌های تهویهٔ Coolerado برای ما یکی از عوامل ضروری در بهره‌وری انرژی است. این دستگاه‌ها را برای فضای اختصاصی (PoD) در نظر گرفته‌اند که در آن حدود ۲۰۰ کیلووات بار فاوا مدیریت می‌شود. بر اساس مشخصات اعلامی کارخانه در کاتالوگ این دستگاه‌ها، مصرف این سیستم تهویه بین ۵ تا ۱۰ کیلووات است. این میزان بهره‌وری مصرف انرژی (PUE) بسیار عالی است.

الگر: در وب‌سایت شما جمله‌ای هست که می‌گوید «هم‌راستاسازی دالان‌های سرد و گرم و تعریف مجدد مفهوم فضای اختصاصی محصور شده»؛ دربارهٔ این عبارت توضیح می‌دهید؟

میلز: در واقع ما در ساختمان مرکزدادهٔ خودمان، فضای اختصاصی محصور شده نداریم؛ اگر هم قصد داشتیم چنین فضایی را با اهداف امنیتی ایجاد بکنیم، همچنان با سیستم دالان بستهٔ سرد و گرم که داریم متناسب می‌بود.

ما مشکل استفاده از فضای اختصاصی محصور شده را «عامل هرج‌‌ومرج» می‌نامیم. هنگامی که فضای محصور درست می‌کنید، برای اینکه به بیشترین بهره‌وری ممکن دست پیدا کنید، کنترل بسیار کمی بر نقاط گرم و سرد [7] و همچنین بر محصور کردن دالان هوا دارید، یا اصلا هیچ کنترل ندارید. برای حل این مشکل ما این فضاها را به‌شکل فضاهای محصور شدهٔ اختصاصی ۲۰ رکی ساخته‌ایم که هر کدام شامل دو دالان هوای سرد و یک دالان هوای گرم هستند. بدین ترتیب کل هوای گرم آن‌ها را به‌شکل محصور و بسته به خارج از ساختمان می‌فرستیم.

تصویر: محفظه‌های پلاستیکی بالای رک‌ها، امکان جداسازی جریان هوای گرم و سرد را فراهم می‌کنند. دسترسی فیزیکی، با درها محدود می‌شود.

الگر: شما آن محفظهٔ پلاستیکی شفاف را بالای رک‌ها کار گذاشته‌اید تا هوای گرم را مانند هواکش خارج کند، درست است؟

میلز: دقیقا. این پلاستیک تمام هوای گرم را در همان طرف گرم رک نگه می‌دارد و نمی‌گذارد که هوای گرم و سرد درهم بروند.

الگر: و سرانجام آن هوای گرم در بیرون از مرکزداده تخلیه می‌شود.

میلز: بله. این بخشی از سیستم سرمایشی 2N ما است. بدین شکل که تمامی بار فاوای مجموعه، هم تحت پوشش سیستم Coolerado است و هم تحت پوشش واحد‌های CRAC ـ[8] است. وقتی کار سرمایش را با دستگاه‌های تهویه Coolerado انجام می‌دهیم، چرخهٔ تهویهٔ هوا باز است و هوای گرم خارج می‌شود. اما اگر به هر دلیلی مجبور بشویم به واحدهای CRAC سوئیچ کنیم، تمامی دریچه‌های سیستم سرمایش Coolerado بسته می‌شود و آنجا تبدیل می‌شود به سالن سرور سنتی؛ که هوا را واحدهای CRAC در محیط به گردش درمی‌آورند.

الگر: هنگام طراحی و ساخت این ساختمان، با مسئله پیش‌بینی‌نشده‌ای برخورد کرده‌اید؟

میلز: بزرگ‌ترین موضوع غافل‌گیرکننده در شروع کار بود که مهندسان دوست نداشتند مرکزدادهٔ غیرسنتی بسازند؛ البته این مسئله چندان ادامه نیافت. قطعا ترغیب‌های ما باعث شد که مرکز را مطابق با خواستهٔ ما بسازند و کمی بازتر فکر کنند.

الگر: برای چه کار خاصی که می‌خواستید انجام بشود مقاومت می‌کردند؟

میلز: دربارهٔ نوع فرایند ساخت مرکزداده مقاومت می‌کردند. مهندسان اصرار داشتند که تاسیسات را باید مطابق با آخرین تجربیاتی بسازیم که خودشان از کار با استانداردهای ASHRAEـ [9] دارند. آن‌ها همیشه مرکزداده را مطابق با استانداردهای قدیمی ASHRAE ساخته بودند و خود را با استانداردهای جدیدتر و پیشروتر ASHRAE همگام نکرده بودند. 

«بزرگ‌ترین موضوع غافل‌گیرکننده در شروع کار بود که مهندسان دوست نداشتند مرکزدادهٔ غیرسنتی بسازند؛ البته این مسئله چندان ادامه نیافت. قطعا ترغیب‌های‌مان باعث شد که مرکز را مطابق با خواستهٔ ما بسازند و کمی بازتر فکر کنند.»

 الگر: بدین ترتیب تلاش می‌کنید دمای عملیات مرکزداده را در چه اندازه‌ای نگه دارید؟

میلز: هدف ما بازهٔ ۱۰ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد است که معمولا برای میانگین ۲۰ درجه تنظیم می‌کنیم. می‌توانیم این حدود کلی را حفظ کنیم؛ اما امکان دارد در بازهٔ گسترده‌تری از دما و رطوبت نیز کار کنیم. رطوبت نسبی بسته به شرایط هر واحد اختصاصی ممکن است ۳۰ تا ۸۰ درصد یا حتی بدون کنترل باشد.

الگر: چگونه بر مقاومت‌ها در برابر شیوه‌ای که می‌خواستید اجرا کنید چیره شدید؟ به آن‌ها می‌گفتید که «من مشتری شما هستم و می‌خواهم این‌طوری اجرا بشود»؟ یا ثابت کردید که روش انتخابی شما بهتر است؟

میلز: ترکیبی از هر دو بود. مهندسان خیلی تردید داشتند و می‌گفتند «ما در تمام بیست سال گذشته همین روش‌ها را اجرا کرده‌ایم؛ چرا می‌خواهید کار را با شیوهٔ دیگری انجام بدهید؟»

من مجبور بودم برای‌شان توضیح بدهم که روش انتخابی ما همین است. آن‌ها باید راه چگونه اجراکردن این کار را با محدودیت‌های ناشی از بهره‌وری پیدا می‌کردند. خیلی خوشحالیم که توانستند خُبرگی خود را از محدودهٔ مرکزداده سنتی بیشتر کنند و چنین تاسیساتی را که امروز ما در اختیار داریم بسازند.

الگر: با برخی از عناصر بهره‌وری انرژی در مرکزدادهٔ شما آشنا شدیم. آیا چیزهای دیگری هم هست که بخواهید ما بدانیم؟

میلز: به‌نظر من نقش مجازی‌سازی و رایانش ابر در بهره‌وری انرژی بسیار مهم است و در نهایت هم در مرکزداده، بزرگ‌ترین و تنها عامل در کاهش مصرف کل انرژی است.

چنین موفقیتی در بهره‌وری انرژی فقط به‌دلیل خدمات اختصاصی مبتنی بر ابر ما است. در واقع ما مرکزدادهٔ میزبانی ابر و خدمات اشتراک مکانی هستیم و وقتی می‌توانیم هزاران سرور با هزاران وظیفه مختلف را تنها روی ۱۰۰ سرور فیزیکی و با یک‌دهم مصرف برق به‌کار بیندازیم… چنین کاری خیلی جالب است!

الگر: آیا به نظر شما فناور‌ی‌های مختلفی که در مرکزدادهٔ خود اجرا کرده‌اید، جهانی هستند و می‌توان همه‌جا اجرا کرد؟ یا فقط برای شرایطی که می‌خواسته‌اید در مرکزداده‌تان اجرا کنید مناسب هستند؟

میلز: روش زیرساخت سرمایشی ما را نمی‌توان همه‌جا به‌کار برد؛ چون این مسئله بستگی به شرایط آب‌وهوای هر منطقه دارد. اما سایر مشکلات اساسی و چاره‌جویی دربارهٔ آن‌ها، مانند دالان گرم بسته و مجازی‌سازی و حتی پنل‌های کاذب رک که جلوی جای خالی تجهیزات نصب نشده را می‌پوشانند و سایر چیزها، قطعا می‌توانند در هر جایی استفاده بشوند و اثر بسیار خوبی بگذراند.

بزرگ‌ترین چالش در ساخت مراکزدادهٔ شرکتی، گرایش به ساختن سریع و بی‌دردسر است. نمی‌دانید چند بار مهندسان به من گفته‌اند «برای اینکه این کار سریع‌تر انجام بشود، ما فقط یک واحد CRAC نصب می‌کنیم». در کار ساختن مرکزداده، این گرایش نیرومند وجود دارد که برای ساخت راحت و بی‌دردسر تاسیسات، روش‌های قدیمی استفاده بشود؛ همان‌ها که موجب می‌شوند بهره‌وری مطلوب انرژی از دست برود.

بدین ترتیب آیا به‌کاربستن فناوری‌هایی که ما از آن‌ها بهره گرفتیم برای سایرین هم ممکن است؟ بله؛ اما قطعا در این کار پشتکار و پیگیری نیز لازم است.

الگر: البته خیلی از پایان ساخت مرکزداده شما نگذشته است؛ اما اگر می‌توانستید به گذشته برگردید و کار را دوباره انجام بدهید، آیا چیزی هست که بخواهید طور دیگری باشد؟

میلز: موضوع جالب این است که الان هم واقعا از اول شروع کرده‌ایم؛ ساختن این واحد اختصاصی ۲۷۹ متر مربعی جدید در حقیقت شروع‌کردن دوباره است. در این کار تفاوتی که ایجاد کرده‌ایم این است که دیگر برای داشتن افزونگی 2N، سیستم سرمایش گازی DX ـ[10] را به‌کار نخواهیم گرفت. هم ما و هم مشتریان‌مان از اینکه تمام سرمایش تاسیسات با هوای آزاد فراهم می‌شود، خیال‌مان راحت است. این مشابه مرکزدادهٔ پروژه Open Compute فیس‌بوک است که ۱۰۰ درصد سرمایش از هوای آزاد مهیا می‌شود و با این حال بازهم در چهارچوب استاندارد ASHRAE است.

الگر: اکنون شما در کار راه‌اندازی مرکزدادهٔ دیگری هستید که به‌زودی شروع به‌ کار خواهد کرد. گمان می‌کنم این بار هم قصد دارید مرکزداده‌تان را سبز بسازید. معیارهای اصلی شما برای انتخاب سایت چیست؟

میلز: معیار ما دراین‌باره، قابلیت‌های سرمایشی و توانایی خنک‌سازی ساختمان برای اجرای روشی همانند شیوه کنونی است. از سوی دیگر استفاده از هوای آزاد در سرمایش برای کاهش هزینه، کار کم‌اهمیتی نیست؛ چون صرفه‌جویی بسیار زیادی از این شیوه به دست می‌آید و همین موضوع توانایی رقابت‌مان را در هنگام بستن قراردادها افزایش می‌دهد.

تصویر: مرکزداده Green House Data را دستگاه‌های تهویهٔ مطبوع با بهره‌وری بسیار خوب خنک می‌کنند.

الگر: روش اطفای حریق شما در محیط سرور چیست؟

از روش نمونه‌گیری هوا با قابلیت هشدار سریع و گاز Novec 1230 بهره می‌بریم. این گاز مطابق تحقیقات ما بی‌خطرترین گاز برای انسان‌ها و برای لایه ازون است و سبزترین گاز موجود محسوب می‌شود.

الگر: دربارهٔ اصول طراحی برای افرادی که پروژهٔ ساخت مرکزداده را آغاز می‌کنند، توصیه یا پیشنهادی دارید؟

میلز: مهم‌ترین نصیحتی من این است که مهندسانی را به‌کار بگیرید که با اصول شما هم‌رای باشند. بدین ترتیب دیگر مجبور نخواهید بود با آن‌ها کشمکش کنید تا مرکزداده را آن‌طوری که می‌خواهید بسازند.

تصویر راست: در مرکزدادهٔ Green House Data برق مصرفی رک‌ها از راه سقف می‌آید.

تصویر چپ: نمای نزدیک از سوئیچ بای‌پس سالن سرور مرکزداده Green House Data

پانویس

[1] این مطلب ترجمهٔ بخش یازدهم از کتاب «The Art of the Data Center» است. گفت‌وگوکننده داگلاس الگر (Douglas Alger)، مترجم پرواز خیّر، ویراستار پرهام غدیری‌پور، به‌کوشش دکتر بابک نیکفام، تهیه‌شده در باشگاه مراکزداده

[2] نیروگاه یا مزرعهٔ بادی: مجموعه‌ای است از چندین توربین بادی که در یک مکان مستقر است. نیروگاه بادی بزرگ ممکن است شامل چندصد توربین بادی باشد.

[3] عامل گازی اطفای حریق با نام  Novec 1230 با فرمول شیمیایی C6F12O که جایگزین احتمالی گاز هالون در جهان خواهد شد. این ماده در دمای اتاق مایع است؛ اما بلافاصله پس از رها شدن در سیستم اطفای حریق به گاز تبدیل می‌شود. معمولا در شرایطی استفاده می‌شود که امکان بهره‌گیری از سیستم آبفشان وجود ندارد. این گاز به لایهٔ اوزون آسیب نمی‌رساند و تنها پنج روز در جو زمین باقی می‌ماند.

[4] Utility-scale wind farms

[5] برچسب انرژی سبز (Green-e Tags): برنامهٔ مستقل حفاظت از مشتری برای فروش انرژی تجدیدپذیر و کاهش گازهای گلخانه‌ای در بازار خرد. این برنامه به ارائهٔ گواهینامه و تایید تولیدات انرژی تجدیدپذیر و کاهش گازهای گلخانه‌ای می‌پردازد.

[6] Coolerado: تولیدکنندهٔ مقرون‌به‌صرفه‌ترین و کارآمدترین سیستم تهویه در جهان.

[7] در تجهیزات سرور، «نقاط گرم» (Hot Spot) به قسمت‌های بیش از حد گرم و «نقاط سرد» (Cold Spot) به قسمت‌های بیش از حد سرد می‌گویند. این نقاط به‌دلیل سرمایش نامناسب و مطلوب‌نبودن تنظیم جریان هوا به‌وجود می‌آید.

[8] کوته‌نوشت عبارت Computer Room Air Conditioning، به‌معنای تهویهٔ مطبوع اتاق سرور

[9] انجمن مهندسین گرمایش، سرمایش، و تهویهٔ مطبوع آمریکا

[10] کوته‌نوشت Direct Expansion: نوعی سیستم سرمایش است که با تبخیر مادهٔ مبّرد سرما تولید می‌کند.